Dat Janiek graag met Harmen wilde trouwen, was bekend. Harmen had al een paar keer geprobeerd een aanzoek te doen, alleen Janiek had niet helemaal door dat het om een aanzoek ging. Toch hield Harmen vol en maakte hij nieuwe plannen om Janiek eindelijk ten huwelijk te vragen.
Ze zei volmondig JA, net zoals ze tegen elkaar zeiden in het gemeentehuis in Sellingen. Waarbij ze beloofden om om elkaar lief te hebben, er voor elkaar te zijn, elkaar bescherming te geven, om samen één te zijn. Na deze beloften bracht hun zoontje de ringen.